ಭಾವಗೀತೆಗಳು
೧ ಬೇರು
ಮರೆತು ಹೋದವೆ ಮರಗಳ ಬೇರು
ಬಗೆಬಗೆ ಹೂವರಳಿರಲು
ಹಸಿರಿನ ಚಿಗುರೆಲೆ ಬೆಳಕಲಿ ಮಿಂದು
ಗಾಳಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ದಿರಲು //
ಹಣ್ಣಿನ ರುಚಿಯು ಜಗಕೇ ಮೆಚ್ಚು
ಬೇರಿನ ಕಷ್ಟವು ಗೊತ್ತೇ?
ಹನಿಹನಿ ನೀರನು ಅರಸುತ ತಂದು
ಮರವನ್ನು ತಂಪಲಿ ಇಟ್ಟೆ .//
ಬೇರಿದು ಮರಗಳ ಕಾಲಿನ ಹಾಗೆ
ಊರಿದೆ ಮಣ್ಣಲಿ ದೃಢವಾಗಿ
ಮಳೆಗಾಳಿಗೆ ಮರ ಅಂಜದೆ ನಿಂತಿದೆ
ಬಲವಿದೆ ಮಣ್ಣಲಿ ಮರೆಯಾಗಿ //
ಕಾಣದ ಜಗದ ಹಿಂದಿದೆ ಸತ್ಯ
ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಾರದ ಮನಸು
ಹೂವರಳಿಸಿ ನೀಡುತ ಜಗಕೆ
ಧನ್ಯವು ತಾಯಿಯ ಮನಸು//
೨
ನಿನ್ನೆದುರು
ಹಾಡಲಾರೆವು ಮೊದಲು ನಿನ್ನೆದುರು ನಾವು
ಗಿಳಿ ಕೋಗಿಲೆಯ ಕೊರಳು ಮಧುರವಿರಲು.
ಪಂಚಮಕೆ ಕೋಗಿಲೆ ಷಡ್ಜಕ್ಕೆ ಜಾತಕ
ಸಪ್ತಸ್ವರ ಮೊದಲಿಗೆ ನಿಗದಿಯಿರಲು //
ಈಜಲಾರೆವು ಮೀನಿನಂತೆ ನಾವು
ಹೆಜ್ಜೆ ಮೂಡಿಸದೊಂದು ಜಾಣ್ಮೆಯಿರಲು
ಮೇಘ ಮೂಡಲು ನೃತ್ಯಾಂಗಣವು ನೆಲವು
ಗೆಜ್ಜೆಯಿಲ್ಲದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿ ನವಿಲು.//
ಅನಂತ ಆಕಾಶ ತೆರಕೊಂಡ ಮನಸು
ರೆಕ್ಕೆ ಮೂಡೀತೇ ಕನಸಿಗೆ?
ನಾವೇ ನೇಯ್ದ ಬಲೆಗೆ ಸಿಲುಕಿದೆ ಕಾಲು
ಬಲವಿದೆಯೇ ಬಡವನ ಮನಸಿಗೆ? //
೩ ಮೇಲೆ ಆಗಸ ನೀಲಿ . .
ಮೇಲೆ ಆಗಸ ನೀಲಿ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಭ್ರಮೆಯೇ?
ಮುಟ್ಟಲಾಗದು ಕೈಯ ಬೆರಳಿನಿಂದ
ನೋಟಕ್ಕೆ ಸಂಧಿಸಿ ಕೈಗಳನು ಬಂಧಿಸಿ
ದೂರದಲಿ ನಿಂತಿದೆ ಗರ್ವದಿಂದ //
ಉರಿಯುವನು ರವಿಯು ಕೋಟಿ ಮೈಲಿಗಳಾಚೆ
ಜೀವ ಹಣತೆಯ ಮಿಣುಕು ಈ ಇಳೆಯಲಿ
ಉಳಿದಾರೆ ಅವನ ಬಳಿಸಾರೆ ಹೊರಡೆ
ಬೆಳಕ ಮೀವ ಧನ್ಯತೆಯುಳಿಯಲಿ //
ಅಗಣಿತದ ಉಡುಗಣಕೆ ಆಗಸವೇ ತಾಣ
ಎಣಿಸಬಹುದಾವ ಗುಣಕದಲ್ಲಿ?
ಕರಗಬಹುದು ನಮ್ಮಹಮಿಕೆಯ ಮಂಜು
ರಾತ್ರಿ ನೀರವ ನಭದ ನೋಟದಲ್ಲಿ.//
4.ಮುಗಿಯದ ಹಾಡು
ಮುಗಿಯದೆಂದಿಗು ಹಾಡು ನದಿಗಳದು ನೋಡು
ಹರಿಯುತ್ತಲಿದೆ ಯುಗದ ಆದಿಯಿಂದ
ಮನೆಯೊಂದು ಸಿಗಬಹುದೇ ವಿರಮಿಸಲು ಅಲ್ಲಿ
ಬಿಡುಗಡೆಯ ಪಯಣದ ಹಾದಿಯಿಂದ?//
ನಿಲ್ಲದೆ ಸಾಗಿದೆ ಗ್ರಹತಾರೆಗಳ ಆಟ
ಬಿಟ್ಟ ಬುಗರಿಯ ತೆರದಿ ನಭದಿ.
ಗೊತ್ತುಗುರಿಯಾವುದೋ ? ಗತಿಶೀಲ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ
ಬಾರದಳವಿಗೆ ನರನು ಸೋತ ಕ್ಷಣದಿ. //
ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿಗೆ ಹೊರತಾದ ಕಾಲದ ಪಯಣ
ತೆಕ್ಕೆಗೊಳಪಟ್ಟಿದೆ ಜೀವ ಸೃಷ್ಟಿ.
ಮುಗಿಯದ ಹಾಡು ಅವನದೆಂದರೆ ಸರಿಯೋ
ಹಸುಳೆಯಂದದಿ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿ.//
5 ಎನಗಿರಲಿ
ರವಿಯು ಜಗಕಿರಲಿ ಎನಗೆ ಕಿರುಹಣತೆಯೆ ಸಾಕು
ಎನ್ನ ಕಾಲ್ಬುಡವನ್ನು ಬೆಳಗಲು
ನಾಲ್ಕಾರು ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಕಿರುಪಯಣ ನನ್ನದು
ರಾತ್ರಿ ಹಗಲಿಗೆ ಬಂದು ಕೂಡಲು .//
ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ತಂಗದಿರ ತಂಪನ್ನು ನೀಡುವನು
ಚೆಲ್ಲುವನು ಹಾಲಂತ ಬೆಳದಿಂಗಳು.
ಹಸುಕಂದ ಎನ್ನ ಮನೆಯಂಗಳದಿ ಓಡಾಡೆ
ಸ್ವರ್ಗ ಸುಖ ಮನದುಂಬಿ ಬರಲು //
ದೂರದಾಗಸದಲ್ಲಿ ಹರಡಿಬಿದ್ದಿವೆ ಹೊಳೆವ
ಅಗಣಿತದ ಕೋಟಿ ತಾರೆಗಳು
ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುತ ಕೈಕಾಲಬಳಿ ಸುಳಿವ
ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ದಿಟ್ಟ ಕಂಗಳು.//
೬. ಮರದ ಬಯಕೆ
ಎತ್ತರೆತ್ತರ ಬೆಳೆದು ಮುಟ್ಟಲಾಗದು ಬಾನು
ಕನಸೊಂದ ತುಂಬಿತು ಬೀಜದೊಳಗೆ
ಹಸಿರಿಂದ ನೆಲವ ಮುಚ್ಚಿದ ಹಾಗೆ ಬಾನಿಗೂ
ಪಸರಿಸುವ ಹುಚ್ಚು ಮರದೊಳಗೆ
ಹಕ್ಕಿಯಾಸರೆ ಪಡೆದು ಮರದ ಕನಸನು ಹೊತ್ತು
ಬಾನಿನ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಹಾರಾಡಿತು
ಮುಟ್ಟಲಾಗದೆ ಸೋತು ಮರಳಿ ಗೂಡಿಗೆ ಬಂತು
ಅಳೆಯಲಾಗದು ಅನಂತವನು ಎಂದಿತು
ಆಳ ಆಳಕೆ ಇಳಿದು ಪಾತಾಳ ತುಳಿವ
ಬಯಕೆ ಬೇರಾಗಿ ಇಳಿಯಿತೇ ಕೆಳಗೆ?
ನೀರಸೆಲೆ ಪಾತಾಳವದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದು
ಹೊತ್ತು ತಂದಿತೆ ರೆಂಬೆ ಕೊಂಬೆಗಳಿಗೆ?
೭.
ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು.
ಕಳೆದು ಹೋಗಿದೆ ಬಾಲ್ಯ, ನಮ್ಮ ಅಂದಿನ ಸುಖವು
ಮರಳಿಬಾರದು ಇನ್ನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ
ಕಾಲಧರ್ಮದ ಹೆಸರಲಿ ವಂಚಿಸಿದೆ ಪ್ರಕೃತಿ
ಆದರೂ ಉಳಿಸಿದೆ ಸವಿ ನೆನಪನು. //
ನಾ ನಡೆದ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳಿನ ಹಾದಿ ಬದಿಯಲಿ
ಅರಳಿದ್ದವಂದು ಬಗೆಬಗೆಯ ಹೂವು
ಇಂದು ಸುಗಮದ ಹಾದಿ ಪಕ್ಕದಲಿ ನೋಡೆ
ಒಟ್ಟಾಗಿ ಎತ್ತರಕೆ ಬೆಳೆದ ಮಹಲು.//
ಕೌತುಕದ ಕಣ್ಣಿಗಂದು ನೋಡುವ ತವಕ
ಬೆರಗು ಬೆಲ್ಲದ ಜೊತೆ ಬೇವಿಗೂ
ಮೊಗ್ಗು ಹೂವಾಗರಳೆ ಎಲ್ಲಿದ್ದವೋ ಏನೋ
ದುಂಬಿಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಗೂ//
೮. ಸಣ್ಣವನು ನಾನೆಂದು ...
ಸಣ್ಣವನು ನಾನೆಂದು ಗೊಣಗದಿರು ಮನವೇ
ಗುಣಗಳಡಗಿದೆ ಸಣ್ಣ ಬೀಜದೊಳಗೆ
ಮಣ್ಣಕಣಗಳೆ ಸೇರಿ ಆಗಿದೆ ಗಿರಿಬೆಟ್ಟ
ನೀರಹನಿಗಳ ಮೊತ್ತ ಶರಧಿಯೊಳಗೆ.//
ಬಾನಿನೆತ್ತರ ಬೆಳೆವ ಮರದೆದುರು ಹುಲ್ಲು
ಕಡ್ಡಿ ಕ್ರಿಮಿಕೀಟಗಳು ನೆಲದ ಬಳಿಗೆ
ಮಣ್ಣಿಗುಣಿಸನು ಬಿಡದೆ ಈವ ಅಕ್ಷಯಪಾತ್ರೆ
ಬರಿನೆಲದಿ ಮೂಡೀತೆ ಹಸಿರು ಮೊಳಕೆ?//
ಹೆಜ್ಜೆಯನು ಹಾಕದೆ ಗೆಜ್ಜೆ ರಿಂಗಣಿಸದೆ
ರಂಗದೊಳು ಮೂಡೀತೆ ನಾಟ್ಯಕಲೆಯು?
ಭಾವಭಂಗಿಗೆ ಕಣ್ಣೋಟ ಹಿರಿದಾದರೂ
ಕಾಲಕಸುವೆ ಕುಣಿವ ಕಳೆಯ ನೆಲೆಯು //
ನಾಂದಿಹಾಡುವ ಹೆಜ್ಜೆ ದೂರದೂರಿಗೆ ಪಯಣ
ಕಿರಿದೆಂದು ಕುಳಿತರೆ ತಲುಪಬಹುದೇ?
ಅಕ್ಕರದ ಕಿರುಗಾತ್ರ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಹೋದರೆ
ಕಾವ್ಯ ಹೊತ್ತಗೆರೂಪ ಪಡೆಯಬಹುದೇ?//
೯. ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ....
ನಿನ್ನೊಳಗಿಳಿಯದೆ ಬಾನಿನ ಹರಹು
ಅರಿಯಲಾರೆ ನೀನದನು
ದೂರಕೆ ನಿಂತರೆ ದೂರವೆ ಉಳಿವುದು
ತೆರೆದೆದೆಯಾಗದೆ ನೀನು//
ಅರಳಿದ ಹೂವಿನ ಬಗೆಬಗೆ ಬಣ್ಣ
ನೀಡಿದೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ತಂಪು
ಅರಳದೆ ನಿನ್ನೆದೆ ಮೊಗ್ಗಾಗಿರಲು
ಉಳಿಯದು ನಿನ್ನೊಳಗಿಂಪು//
ಹಕ್ಕಿಯ ಹಾಗೆ ಬಿಚ್ಚು ರೆಕ್ಕೆಯನು
ಹಾರಿ ತೇಲಿ ಹೋಗು
ದಿಕ್ಕುಗಳಿಲ್ಲದ ಆಗಸದೊಳು ನೀ
ಸೇರಿ ಕಾಣದಾಗು//
ಮೀನಂತಾಗದೆ ಅರಿಯಲಾರೆ ನೀ
ನೀರಿನ ಒಳಗಣ ಚೆಲುವ
ನಾನಳಿದಾ ಕ್ಷಣ ತಿಳಿವಿಗೆ ನಾಂದಿ
ಹರಿಸಬೇಕು ಒಲವ//
೧೦.
ನಿನ್ನ ಸನಿಹದಿ..
ಅಂತರವನುಳಿಸಿ ಒಲುಮೆ ಬೆಳೆಯುವುದೆಂತು
ಬಾ ಬಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಲ್ಲ ಮಾತೆರಡೆ ಸಾಕು
ಹರಡುವುದು ಹೂನವಿರು ಭಾವದ ಶ್ರೀಗಂಧ
ನಿನ್ನ ಸನಿಹದಿ ಕೆಲ ಕ್ಷಣಗಳಿರಬೇಕು //
ದೂರದಲಿ ನಿಂತು ಆಗಸದೆಡೆಗೆ ಕೈ ಮಾಡಿ
ಹೊಳೆವ ತಾರೆಯ ಮೀನುಗ ತೋರಬೇಡ
ಬಳಿಬಂದು ನಿಲ್ಲಲು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ಹೊಳಪು
ಉಡುಗಣಕು ಮಿಗಿಲೆಂದು ಮರೆಯಬೇಡ //
ಬಾನಾಡಿಗಳ ಹಾಗೆ ಎತ್ತರೆತ್ತರ ಏರಿ
ಆಗಸದಿ ತೇಲುವುದು ದೂರದಾ ಮಾತು
ಜೋಕಾಲಿಯಲಿ ಕೂತು ಸಂತಸದಿ ನಿನ್ನೆದುರು
ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆಂದೆರಡು ಜೀಕಾಟ ಸಾಕು//
೧೧. ಹೆಮ್ಮರದ ನೆರಳು
ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡದಿರು ಓ ಹೆಮ್ಮರವೇ ನೀನು
ಬೆಳೆದಿರುವೆನೆಂದು ಬೆಳೆಬೆಳೆದಿರುವೆನೆಂದು
ಮರೆಯದಿರು ನೀ ಬೀಜವಾಗಿರುವಂದು
ಯಾವ ಪುಣ್ಯದ ಕೈಗಳು ನಿನ್ನ
ಮಣ್ಣ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದವಂದು //
ಮೇಲು ಮಣ್ಣಿನ ತೆಳು ಪದರ ಹಾಸಿ
ಬೊಗಸೆ ನೀರನು ಹನಿಸಿ
ನಿನ್ನೊಳಗಿದ್ದ ಮೊಳಕೆಯ ಹಸಿ ಮಾಡಿದವು
ತಡೆದವದ ಮಳೆಗೆ ಕೊಳೆತುಹೋಗದಂತೆ
ಹಿಡಿದು ಅದ ಸೆಳೆತಕ್ಕೆ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗದಂತೆ.
ಅಂದು ನೀ ಶುದ್ಧ ಪರಾವಲಂಬಿ
ಪುಟ್ಟ ಪರಪುಟ್ಟ
ನೀರ ಸೆಲೆ ಹುಡುಕುವ ಬೇರುಗಳೇ ಇಲ್ಲ
ಬೆಳಕಿಗೆ ಮೈ ಒಡ್ಡಲು ಎಲೆಗಳೇ ಇಲ್ಲ.
ಬಿಸಿಲುರಿಗೆ ಬಾಡದಿರಲೆಂದು ತರಗೆಲೆಗಳೆ
ಮರೆಯ ಮಾಡಿ ಮೇಲ್ಬರುವಂತೆ ಮಾಡಿದವು
ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ಹುಲ್ಲು ಗಿಡಗಂಟಿ
ದಾರಿ ನೀಡಿ ಆಗಸವ ತೋರಿದವು
ಬೆಳೆ ಎತ್ತರಕೆ ಬೆಳೆ
ಮೇಲೆ ನೀಲಾಕಾಶ
ಮಿತಿಯಿಲ್ಲವದಕೆ
ನಿನ್ನಂತರಂಗಕೆ ಮಂಗಳವ ಕೋರಿದವು
ನಿನ್ನೊಳಗಿನ ಕನಸಿಗೆ ನೀರ ಹನಿಸಿದವು .
ಇಂದು ನೀ ಗಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದಿರುವೆ
ದಟ್ಟನೆಯ ನೆರಳ ಹರಡಿರುವೆ
ಆ ತಂಪಿನಲಿ ಬೀಜ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು
ಸಸಿಯಾಗಬಹುದು ಹಸಿಯಾಗಿರಬಹುದು
ಯೋಚಿಸಿ ನೋಡು
ನಿನ್ನ ನೇರಳೆ ಅವಕೆ ಮಿತ್ರ
ನಿನ್ನ ನೇರಳೆ ಅವಕೆ ಶತ್ರು
ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಮ್ಮರ ಬೆಳೆಯಲಾರದು
ನಿನ್ನ ಮಗ್ಗುಲಲಿ
ನೆನಪಿಡು, ಹೆಮ್ಮರ ಉರುಳುವುದು ಒಂದು ದಿನ
ಬಿರುಗಾಳಿ ಬೀಸುವುದು ಸಹಜ ಧರ್ಮ.
ನೀ ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿರುವೆ ಮಣ್ಣ ಮೇಲ್ಪದರ
ನೆಚ್ಚದಿರು, ಬದಲಾವಣೆ ನೆಲದ ಮರ್ಮ.
ಕಾಯುವವು ಹೆಮ್ಮರದ ಬಯಕೆಯಲಿ ಸಸಿಗಳು
ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗುವವು ಹಸಿರ ಹುಲ್ಲುಗಳು.
೧೨. ಹೀಗೇಕೆ.....?
ಕಟ್ಟಿ ಗೂಡನು ಮರದಿ
ಹೆಕ್ಕಿ ಕಾಳನು ನೆಲದಿ
ಹಕ್ಕಿ ಹಾರುವುದೇಕೆ ಆಗಸದಲಿ?
ಕತ್ತಲೆಯು ತುಂಬಿರುವ
ದಾರಿಯನು ಬೆಳಗದೆ
ಚುಕ್ಕಿ ಹರಡಿದೆಯೇಕೆ ದೂರದಲ್ಲಿ?
ಬತ್ತಿ ತಾನುರಿದುರಿದು
ಸುತ್ತ ಕತ್ತಲೆ ಹರಿದು
ಉಳಿಸಿಹುದು ಏಕದನು ಕಾಲ್ಬುಡದಲಿ?
ಕಾಯಿ ಹಣ್ಣಾಗುತಲಿ
ಬಣ್ಣದಲಿ ಹೊಳೆಯುವುದು
ಕಾಯ ಹಣ್ಣಾಗೆ ಸುಕ್ಕೇಕೆ ಮುಖದಿ?
ಉಕ್ಕಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಲು ಸಹಜ
ಪಕ್ಕದಲಿ ಚೆಲ್ಲುವುದು
ಬಿಕ್ಕಲೇಕೆ ಚಿಂತೆ ಎದೆಭಾರದಿ?
ಅರೆಜ್ಞಾನಿ ತಿಳಿದಂತೆ
ಮಾತನಾಡುತಲಿರುವ
ಅರಿವು ಹೆಚ್ಚಾಗೆ ಮಾತೇಕೆ ಸೋಲುವುದು?
ಬುದ್ಧಿ ಅರಿಯದೆ ಇರಲು
ಭಾವಕದು ಗೋಚರ
ಭಾವ ಬಿಂಬಿಸಲೇಕೆ ಭಾಷೆ ಸೋಲುವುದು?
ಕನಸಲ್ಲಿ ಮೂಡದ
ಒಂದನುಮಾನ ನಿಜದಲ್ಲಿ
ನಿಜವೇಕೆ ಕನಸಂತೆ ಮನಮುಟ್ಟದು?
೧೩. ಏಕೆ ಹೇಳಿ?
ಪಡೆಯಲಾರೆ ನೀನು ಬಯಸಿದುತ್ತರವ
ಹೂವೇಕೆ ಅರಳುವುದು ಎಂದು ಕೇಳಿ
ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದಿ ಅರಳಿ ಕಣ್ಣಿಗಂದವನೀಡಿ
ತಣ್ಣಗಿರುವವು ಏಕೆ ಎಂದು ಕೇಳಿ //
ಬರಿದೆ ಬರುವನೆ ಸೂರ್ಯ ಜಗವ ಬೆಳಗಲು ತಾ
ತಿರುಗಿ ಪಡೆಯುವುದೇನು ಎಂದು ಕೇಳಿ
ಹರಡಿ ಹಾಲ್ಬೆಳದಿಂಗಳನು ತಂಗದಿರ
ಇರುಳ ತಮವನು ಕಳೆವನೇಕೆ ಹೇಳಿ //
ಹುಟ್ಟಿ ಕಿರುತೊರೆಯಾಗಿ ಹರಿವೆ ನದಿಯಾಗಿ
ಹಾದಿ ಹಸಿರನುಗೊಳಿಸಿ ನೀ ಪಡೆವುದೇನು?
ಕೂಡಿ ಕಳೆಯುವ ಲೆಕ್ಕ ಪ್ರಕೃತಿಯಲಿ ಇಲ್ಲ
ಕಳೆದುಹೋಗಿಹನೊಂದು ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ನರನು. //
೧೪ .
ಕರೆದರೆ ಬರಬಹುದೇ?
ಒಳಗೆ ಕರೆವೆನು ಆ ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರನನು
ಇರಬಹುದೇ ಎನ್ನೆದೆಯು ಬಾನಗಲಕೆ ?
ಅರಳೆಂದು ಬೇಡುವೆನು ಹೂಗಿಡಗಳನ್ನು
ಬರಬಹುದೆ ದುಂಬಿಗಳು ಎದೆತೋಟಕೆ ?//
ಕೊಳವಾಗದೆ ಒಳಗೆ ಅರಳುವುದೆ ಕಮಲ?
ಇರಲಡಿಗೆ ಗೊಚ್ಚೆ ಮೇಲೆ ತಿಳಿ ಭಾವ
ಉರಿಯದೆ ಧೂಪ ಹರಡದೆಂದಿಗು ಗಂಧ
ಅರಳಲಾರದು ಎದೆ ಮಿಡಿಯದೆ ನೋವ. //
ಹುಲ್ಲಿರಲಿ, ಹೂವಿನೆಸಳಿರಲಿ ಬೆಳಗಿನಲಿ
ಮಂಜುಕರಗದೆ ಮೂಡದೊಂದು ಇಬ್ಬನಿ ಅಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ಹಮ್ಮಿನ ಭಾವ ನಿನ್ನ ಕಿರಣಕೆ ಕರಗಿ
ದಂದು ನಾ ನಿನ್ನ ಕರೆವೆನು ಅಲ್ಲಿ ಎದೆಯಲ್ಲಿ //
೧೫.
ಹಿರಿಮೆ ನಿಂತನೀರು
ಮತ್ತೆ ಬರುವೆನು ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೊರಟಿತು ತೊರೆಯು
ಗಿರಿಯಿಂದ ಇಳಿದಿಳಿದು ಬಯಲಿಗೆ.
ಹರಿದಂತೆ ಹಾದಿಬದಿ ಹಸಿರ ಉಕ್ಕಿಸಿ ಹೂವ
ಅರಳಿಸಿ ನಗು ತಂತು ಬದುಕಿಗೆ.//
ದಾರಿ ಹೇಗೇ ಇರಲಿ, ಏರು ತಗ್ಗೇ ಬರಲಿ,
ಕಲ್ಲ ಕೊರಕಿನಲಿ ನಡುವೆ ಸಾಗಿ.
ಗುರಿಯೊಂದೆ, ಸಾಗರವ ಸೇರುವದೆ ಹಂಬಲ
ದಣಿವರಿಯದೆ ಪಯಣದಲ್ಲಿ //
ಸೇರಿ ಸಾಗರನ ಎದೆಹರವಿನಲಿ ಒಂದಾಗಿ
ಗುರಿಸೇರಿದ ಧನ್ಯ ಮನಸು.
ಆಗಸಕೆ ಎದೆತೆರೆದು ತೆರಕೊಂಡ ವೈಶಾಲ್ಯ
ಸಾಕಾರಗೊಂಡ ಕನಸು.//
ಅದೇ ಆಳ, ಅದೇ ಅಗಲ ಹಿರಿಮೆ ನಿಂತನೀರು
ಚಲನೆಯೇ ಇಲ್ಲದಿರಲೇನು ಚಂದ?
ಅರಿವಾಗದಂತೆ ಆವಿಯಾಗಿ ನೀರು
ಮೇಲಕೇರಿತು ಬಿಡಿಸಿ ಬಂಧ.//
ತವರೂರ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಮರಳಿ ಬಂದ ನೀರೆ
ತಿರುತಿರುಗಿ ಕರಿದಾಗಿ ಮೋಡವಾಗಿ
ಹಸಿರು ಚಾಮರ ಬೀಸಿ ಕರೆಯೆ ಗಿರಿರಾಜ
ಕಪ್ಪು ಕರಗಿತು ಪ್ರೀತಿ ಧಾರೆಯಾಗಿ. //
-ಗಣೇಶ ಹೆಗಡೆ ಜನವಿಗಾಳಿಬೀಡು
೧೬. ನೀರಂತೆ ಮಾಡೆನ್ನ ತಂದೆ,
ನೀರಂತೆ ಮಾಡೆನ್ನ ತಂದೆ, ಹರಿಯುತ್ತಲಿರುವೆ,
ಬೆರೆಯುತ್ತಲಿರುವೆ ಭೋರ್ಗರೆಯುತ್ತಲಿರುವೆ
ಇಳಿಯುತ್ತಲಿರುವೆ, ಇಂಗುತ್ತಲಿರುವೆ,
ಹಂಗತೊರೆದು ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಸಾಗುತ್ತಲಿರುವೆ.//
ಆಗಸದ ಎದುರು ನೀಲಿಯಾಗುವೆ ನಾನು.
ರವಿಕಿರಣಕೆ ಹೊಳೆವ ಮುತ್ತು ನಾನು.
ನಿರಾಕಾರನಾಗುವೆ, ನಿರ್ಗುಣನು ಆಗುವೆ.
ಬಣ್ಣ ಬೆಡಗಿಲ್ಲದ ನಿರ್ಮೋಹಿಯಾಗುವೆ ನಾನು//
ಹಸಿರಾಗುವೆ ನಾನು, ಉಸಿರಾಗುವೆ ನಾನು,
ಬಸಿರೊಳಗನ ಜೀವ ರಕ್ಷಕ ಜಲವಾಗುವೆ.
ಹೆಸರ ಬಯಸದೆ ಹರಿಹರಿದು ಲೋಕದ
ಕೆಸರತೊಳೆದು ಪುನೀತನಾಗುವೆ ನಾನು//
ಎದೆಭಾರವ ಕಳೆವ ಕಣ್ಣಹನಿ ನಾನು
ಋಣಭಾರದಿ ಭಾವತರ್ಪಣವು ನಾನು
ಸುಟ್ಟ ಬೂದಿಯ ಮೇಲೆ ಹರಿವೆ ನಾನು
ಮರುಜೀವ ನೀಡುವ ಗಂಗೆ ನಾನು//
ನೀರಾಗುವೆ ನಾನು ನೀರಾಗುವೆ,
ಸಿಹಿಯೊಳಗೆ ಬೆರೆತು ಕೀರಾಗುವೆ,
ಉಪ್ಪು ಹುಳಿಖಾರದ ಜೊತೆಸೇರಿ
ಬಡವನೊಪ್ಪತ್ತಿನ ಸಾರಾಗುವೆ.
--ಗಣೇಶ ಹೆಗಡೆ ಜನವಿಗಾಳಿಬೀಡು
೧೭. ಅಗಣಿತದ ತಾರೆಗಳೇ
ಯಾರು ಚೆಲ್ಲಿದರಲ್ಲಿ? ಎಂದು ಚೆಲ್ಲಿದರಲ್ಲಿ ?
ಅಗಣಿತದ ತಾರೆಗಳೇ, ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ
ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಲಾಗದಂತೆ ನಡೆದಿದೆ ಲೀಲೆ
ಚೆಲ್ಲಿದವ ತಾ ನಿಂತ ಬೆರಗಿನಲ್ಲಿ.
ಎಣಿಸಿ ಸೋತಿದೆ ಕೈ ಮಣಿದು ನಿಂತಿದೆ ಶಿರವು
ನಿನಗಿರದ ಚಿಂತೆ, ನನಗೇಕೆ ಲೆಕ್ಕ?
ಕನಸಲ್ಲಿ ಬಂದೆನ್ನ ಕರೆದಂತೆ ಭಾಸ
ಬಂದರಿಹುದೆ ಜಾಗ ನಿನ್ನ ಪಕ್ಕ?
ನೀನಾದರೋ ಅಲ್ಲಿ ನೀಲಿಯಾಗಸದಲ್ಲಿ
ನಾನಾದರೋ ನೆಲದ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ
ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಬಂದು ಮಿಂಚಿ ಮರೆಯಾಗುವೆ
ಅಂಬೆಗಾಲಿನ ಕೂಸ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ
ನೀನು ಕಳುಹಿದ ತೇರೆ ನಮ್ಮ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು
ತೇಲಿಬರುತಿಹನು ಚಂದ್ರಮ
ಎಷ್ಟು ಕಾಲವು ಬೇಕೋ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದಿಳಿಯಲು
ಕಾಯುತ್ತ ಕರಗುತಿದೆ ಸಂಭ್ರಮ.
೧೮. ಕಾರಣವು ಬೇಕೇನು ಹೂವರಳಲು?
ಕಾರಣವ ಕೆದಕುತ್ತ ಕಾಲ ಕಳೆಯಲು ಬೇಡ
ಕಾರಣವು ಬೇಕೇನು ಹೂವರಳಲು?
ವ್ಯಾಕರಣ ಹುಡುಕುತ್ತ ಹಾಡ ಹಿಂದೋಡಿದರೆ
ಆಗದೆಂದಿಗು ಭಾವದ ಜೊತೆಕರಗಲು. //
ಸೂರ್ಯ ಹುಟ್ಟುವನೇಕೆ ಮೂಡಣದಿ?
ಮಿಂದೇಳಲವ ರಂಗಿನನೋಕುಳಿಯಲಿ
ಪ್ರಶ್ನೆ ಉತ್ತರಗಳನೆಲ್ಲಬದಿಗಿಟ್ಟು ನೀ
ತೆರೆದುಬಿಡು ನಿನ್ನೆದೆಗೆ ರಂಗಿಳಿಯಲಿ.//
ಹರಿವ ನದಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆಯೇನು ತಾನು
ಹರಿದು ಸೇರುವೆ ಸಾಗರವನೆಂದು?
ಸ್ವಚ್ಛ ತಿಳಿಸಿಹಿನೀರು ಆಗುವುದು ಉಪ್ಪು
ಹಾಗಂತ ಹರಿಯದೆ ನಿಂತಿರುವುದೇನು?//
ಕೋಗಿಲೆಯು ಹಾಡುವುದೇ ಶ್ರುತಿಹಿಡಿದು?
ಇಂಪಿನ ಹಿಂದೋಡದೆಯೆ ಇನಿದನಿ
ಕರೆಯೋಲೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ ಹೂವಿಂದ
ಎಸಳ ಮೇಲೆ ಹೊಳೆವ ಇಬ್ಬನಿ.//
ಬಂದಂತೆ ಬದುಕುವುದೇ ಬಾಳಿನಂದ
ತೆರೆದುಬಿಡು ಎದೆಯಕದವ
ಎಣಿಸಿಗುಣಿಸಿದರೇನು ಬಗೆಹರಿಯದ ಲೆಕ್ಕ
ಮರೆತೊಂದು ಹಸುಳೆನಗುವ.//
೧೯. ಒಟ್ಟಾರೆ ಮೊತ್ತ ಏಳು ಏಳೇ
ಏಳು ಏಳೇ ಮೊತ್ತ ಏಳು ಏಳೇ .
ಮೂರು ನಾಲ್ಕಾದರೂ ನಾಲ್ಕು ಮೂರಾದರೂ
ಒಟ್ಟಾರೆ ಮೊತ್ತ ಏಳು ಏಳೇ
ಲೆಕ್ಕವನ್ನು ಕೊಟ್ಟವನು ಯಾರು ಹೇಳೆ.
ರಾಜನೇರಿ ಹೊರಟ ಚಿನ್ನದಂಬಾರಿ
ತಟ್ಟು ತಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದ ರೋಗಿ ಭಿಕಾರಿ
ಕೊನೆಗೆ ಕೂಡುವುದಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರ ದಾರಿ
ನಡೆಯಲಾಗದು ಅವನ ನಿಯಮ ಮೀರಿ. //
ಬಲ್ಲಿದನ ತಟ್ತೆಯಲಿ ಭಕ್ಷ್ಯ ಭೋಜ್ಯ
ಬಡವನಾ ಹೊಟ್ಟೆಯಲಿ ಹಸಿವಿನ ವ್ಯಾಜ್ಯ.
ಅಲ್ಲಿರುವ ಹಣ್ಣಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಹಸಿವು
ಇಲ್ಲಿರುವ ಹಸಿವಿಗುಪವಾಸ ದಿನವು. //
ಅಲ್ಲಿಹುದು ಮೆತ್ತನೆಯ ಸುಪ್ಪತ್ತಿಗೆ,
ನಿದ್ರೆ ಬಾರದೆ ಕನಸು ಎಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ?
ಕನಸಿಗೂ ಚಿಂತೆ ಕನಸುಗಾರ ಬಡವ
ಮಲಗಿಹನು ಹರಕು ಚಾಪೆ, ಒರಟು ಹಾಸಿಗೆ.//
ಅಗ್ನಿ ಧಗಧಗಿಸುತ್ತಿದೆ ಉರುವಲಿಲ್ಲ
ತಂಪು ಮಹಲಲಿ ಕಿಡಿ ಹೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ
ಕಳೆದು ಕೂಡುವ ಲೆಕ್ಕಾಸ್ ಕೊಟ್ಟು ಆಟವ
ನೋಡುತಿಹನಾರವ ಬಳಿ ಸುಲಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ.//
ಆನೆ ಬಲಶಾಲಿ ತೂಕಮೀರಿ
ಬೆಳೆದ ಬಲರಾಮನ ಮೇಲೆ ಅಂಬಾರಿ
ಸತ್ತ ಮಿಡತೆಯ ಹೊತ್ತ ಪುಟ್ಟ ಇರುವೆಗೆ
ಸಲೀಸಾಗಿ ಸಾಗುವುದು ಬದುಕು ಕಿರುದಾರಿ. //
೨೦.
ನಡುಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ
ಒಳಗೆ ಮೊಳಗಿದೆ ಘಂಟೆ ಹೊರಗೆ ಖಾಲಿ ತಟ್ಟೆ
ನಡುವೆ ನಿಂತಿರುವೆ ನಾ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ
ಇರುವನಂತೆ ದೇವ ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ
ಅನ್ನದಲೋ ಬ್ರಹ್ಮದಲೋ ಗೊಂದಲದಲಿ //
ಮಂದ ಬೆಳಕಿನ ನಂದಾದೀಪದ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ
ಸ್ಮಿತವದನ ಮೂರ್ತಿಯಾ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲೊ ?
ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯಲಿ ನಗುವ ಕೆತ್ತುವ ಛಲವು
ಕಪ್ಪನೆಯ ಜೀವಂತ ಕಾಂತಿಯಲ್ಲೊ ? //
ಮನಸೆಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿರುವೆ ದೇವ ನೀ ಮುಂದಿರುವ
ಭಕ್ತರಾರಾಧನೆಯ ಭಜನೆಯಲ್ಲೋ?
ಬಲ್ಲಿದರ ಕನಸ ಸಾಕಾರಕೆಂದು ತನ್ನ
ಕನಸ ಮೂಟೆಯನಿಟ್ಟ ಜೋಪಡಿಯಲೊ?//
ಮೆಟ್ಟಿನಲಿ ಮನವಿಟ್ಟು ಮಂದಿರದ ಒಳಗೆ
ಎತ್ತಿದಾರತಿಯ ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವರಲ್ಲೋ ?
ಮೆಟ್ಟುಮಾಡುವ ಕಾಯಕದಿ ಮನವಿಟ್ಟು
ಮಂದಿರವ ಮರೆತು ಇದ್ದಲ್ಲೇ ನೆನೆವನಲ್ಲೋ?
-ಗಣೇಶ ಹೆಗಡೆ ಜನವಿಗಾಳಿಬೀಡು
೨೧
ನಿನ್ನೆದೆಯು ಹರಡಿದ ಕಡಲಿನಂತೆ
ತೇಲಬಹುದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಲಾಳವಂತೆ
ನೋಡಲದು ಶಾಂತ ಗಂಭೀರವಾದರೂ
ಆಳದಲಿ ಆಪತ್ತು ಕುಳಿತಿರುವುದಂತೆ//
ನೀಲಿಯಾಗಸ ಬೆಳ್ಮುಗಿಲ ಚಿತ್ತಾರ
ಕರಗಿಹೋಗಲೆ ಅದರೊಳಗೆ ನಾನು?
ನೆಲನೂಕಿ ಮೇಲೇರೆ ನೆಲೆಯ ಕಳಕೊಂಡು
ಸೂತ್ರಹರಿದ ಗಾಳಿಪಟದಂತೆ ನಾನು //
ದೂರದಾಸೆಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಹತ್ತಿರವ ತೊರೆಯೆ
ತಲುಪಲಾರೆ ನಿನದರ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ
ಕರೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಹೇಗೆ ದೂರವನೆ ಎನ್ನಬಳಿ
ಉಳಿವುದಸ್ತಿತ್ವ ಆಗ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ.//
೨೨.
*
ಅಮ್ಮ ತೊಡಿಸಿದ ಅಂಗಿ*
ಅಮ್ಮ ತೊಡಿಸಿದಳಂಗಿ ಏನು ಚಂದ,!
ಮೃದು ಮಧುರ ನವಿರು ಏನು ಸೊಗಸು !
ಅಂದು ತೊಟ್ಟಂಗಿಯನಿಂದೂ ಧರಿಸಿರುವೆ
ಬಿಡಲಾಗದೊಂದು ಮೋಹಮನಸು //
ತಾನೇ ಬಟ್ಟೆಯ ನೇಯ್ದು ಅಂಗಿ ಮಾಡಿದಳು
ಹೊಲಿದ ಗುರುತೊಂದು ಇಲ್ಲದಂತೆ
ಬೇಕಾಯಿತಾಕೆಗೆ ತಿಂಗಳೊಂಬತ್ತು
ತೊಡಿಸೆನ್ನ ಅಂಗಳಕೆ ಬಿಟ್ಟಳಂತೆ. //
ಅಂಗಿಗಿನ್ನೊಂದರ ಹಂಗಿಲ್ಲದಂತೆ
ಓಡಾಡಿದೆ ನಾನು ನನ್ನ ಜಗದೊಳಗೆ
ಮಿಂಚಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಿತ್ತು ಮಿರಿಮಿರಿ ಅಂಗಿ
ದಿಟ್ಟಿತಾಗುವ ಭಯವು ತಾಯ ಮನದೊಳಗೆ.
ಬಿದ್ದೆದ್ದು ಓಡುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಅಂಗಿ
ಹರಿದುಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು ಆಗಾಗ ಅಲ್ಲಿ
ಮಂತ್ರದ ಮಾಯೆ ಅಮ್ಮನ ಕೈಯೊಳಗೆ
ಹರಿದ ಗುರುತೇ ಇಲ್ಲ ಮುಟ್ಟಲಲ್ಲಿ//
--ಗಣೇಶ ಹೆಗಡೆ ಜನವಿಗಾಳಿಬೀಡು.
೨೩
ದಾರಿಯಿಲ್ಲದ ನಭದಿ ಮೋಡದ ಗುರಿ ಏನು?
ತೇಲುವುದೇ ಅದಕಿರುವ ಅಂದ ಆನಂದ .
ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆಲ್ಲ ಆಕಾಶ
ಗಾಳಿ ಬೀಸಿದ ದೆಸೆಗೆ ಅದರ ಪಯಣ//
ತೋರುಗಂಬಗಳಿಲ್ಲ ದಾರಿನಕ್ಷೆಗಳಿಲ್ಲ
ಹೋಗಿ ತಲುಪುವ ತಾಣ ಸ್ಪಷ್ಟವಿಲ್ಲ
ಕರೆವ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸೋತು ಕರಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಇಳಿದು
ಹರಿವುದೆಲ್ಲೇ ಇರಲಿ ನಷ್ಟವಿಲ್ಲ. //
ಯಾತ್ರೆಯೇ ಜೀವನ ಗುರಿ ಅದರ ಸಾವು
ನಿಮ್ಮದಾಗಿಸಿ ಬದುಕಿ ಈ ಕ್ಷಣದಲಿ
ನಿನ್ನೆಗಳು ನಿರ್ಧರಿಸದಿರಲಿ ನಾಳೆಗಳನ್ನು
ಜೊತೆಗಿರುವ ಕ್ಷಣವಂದ ಈ ಬದುಕಲಿ.//
*ಒಡಲ ಕೋಪ *
ಯಾವ ಕೋಪವು ತಾಯೆ ನಿನ್ನೊಡಲ ಕಂಪನಕೆ?
ಬೆಚ್ಚಿದವು ನೀ ಹೆತ್ತ ಜೀವ ಸಂಕುಲವು
ಬಿರುಕುಬಿಟ್ಟವು ಭಕ್ತಿಭಾವದ ದೇಗುಲವು
ಉರುಳಿದವು ಧರೆಗೆ ಹಿರಿಮೆಗೋಪುರವು//
ನೆರಳನೆಲೆಗಳೇ ನರನ ಕೊರಳಹಿಸುಕಿದವು
ಬಯಲೆಂಬ ಆಲಯಕೆ ಓಡೋಡಿ ಬಂದರು
ಕಾಲಬಿಗಿಸಾಲದೆ ಕೈಗಳನು ಕಪ್ಪರಿಸಿ
ನೆಲವ ಬಿಡಲಾಗದ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂದರು//
ಭಾರವನು ಇಳಿಸುವ ಪರಿಯೇನೋ ನಿನಗೆ
ಭಾರದಲಿ ಜೀವ ಹಿಂಡುತಿಹುದೆಮಗೆ
ದೂರದಲಿ ಕಾಣುತಿದೆ ಮಿಣುಕುದೀಪ
ಕಾಲ್ಬುಡದ ಕತ್ತಲಲಿ ಸೋಲಿನ ಕೋಪ//
ನಿನ್ನೊಡಲ ಕಂಪನಕೆ ಕಾರಣವು ಏನು?
ಅವರ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೇನೋ ಅವರದೇ ಉತ್ತರ
ನೊಂದವರ ನೆರವಿಗೆ ಕೊಂಚ ಕೈನೀಡಿದರೆ
ಉಳಿದೀತು ಜೀವ ಮಾನವತೆಗುತ್ತರ//
-ಗಣೇಶ ಹೆಗಡೆ ಜನವಿ ಗಾಳಿಬೀಡು.
*ಹಾವನು ನೋಡಿದಿರಾ.. *
ಹಾವನು ನೋಡಿದಿರಾ
ನಾಗರ ಹಾವನು ನೋಡೊದಿರಾ?
ನಿಧಿಯನು ಕಾಯುವ ನಾಗರಹಾವು
ಮಿತಿಯನು ಮೀರಿದ ನಾಗರಹಾವು //
ಕರಿ ಮೈ ಮಿಂಚುವ ನಾಗರಹಾವು
ನಡು ಬಿಳಿಮಚ್ಚೆಯ ನಾಗರಹಾವು
ಬುಸ್ ಬುಸ್ ಎನ್ನುವ ನಾಗರಹಾವು
ಪುಸ್ ಪುಸ್ ಎನ್ನುವ ನಾಗರಹಾವು//
ಹುತ್ತದಿ ನೆಲೆಸಿಹ ನಾಗರಹಾವು
ಕುತ್ತನು ತರುವ ನಾಗರಹಾವು
ಬೆತ್ತದ ಅಂಜಿಕೆ ಇಲ್ಲದ ಹಾವು
ಮತ್ತೇರಿದ ಈ ನಾಗರಹಾವು//
ವಾಸುಕಿಯಂತೆ ಆಡುವ ಹಾವು
ಮೋಸಕೆ ಮನಮಾಡಿದ ಹಾವು
ಮತ್ಸರ ತುಂಬಿದ ನಾಗರಹಾವು
ಕುತ್ಸಿತ ಬುದ್ಧಿಯ ನಾಗರಹಾವು //
ವಿಷವನು ಕಕ್ಕುವ ನಾಗರಹಾವು
ವಿಷಯವನರಿಯದ ನಾಗರಹಾವು
ಗೆದ್ದಲು ಕಟ್ಟಿದ ಹುತ್ತದ ಒಳಗೆ
ಗದ್ದುಗೆ ಏರಿ ಕುಳಿತಿಹ ಹಾವು//
ಭಗ್ನಭಾವದ ನಾಗರಹಾವು
ವಿಘ್ನಸಂತೋಷಿ ನಾಗರಹಾವು
ಹರೆಯವ ಕಳೆದಿಹ ನಾಗರಹಾವು
ಪೊರೆಯನು ಬಿಡದ ನಾಗರಹಾವು //
ಗುರುತನಕಂಜದ ನಾಗರಹಾವು
ಹೊಣೆಗೇಡಿ ಈ ನಾಗರಹಾವು
ದಣಿವೇ ಆಗದ ನಾಲಿಗೆ ಇದಕೆ
ಗುಣಕೆ ಮಣಿಯದ ಬುದ್ಧಿಯು ಇದಕೆ//
ಹಸಿವು
ಈ ಹಸಿವು ಹುಟ್ಟಿನದು ಬೇರೆ ಅಲ್ಲ
ಹುಡುಕಿದೆ ಕಣ್ಣು ಹರಿವ ಬಗೆಯ.
ಆಲಿಸಿದೆ ಕಿವಿಯು ಇಂಪಿನ ದನಿಯ
ಮರೆತಿದೆ ತೆರೆಯಲು ಎದೆಯ ಕದವ//
ನಡೆದಷ್ಟು ಮುಗಿಯದಿದೆ ಬದುಕ ಪಯಣ
ಸುಬ್ಬಣ್ಣನೋ ಹೊರಟ ನವಿಲನೇರಿ
ಜಗಸುತ್ತಿಬರುವ ಮೊದಲೇ ಗಣಪ
ತೋರಿದನು ಇದ್ದಲ್ಲೇ ಗೆಲುವ ದಾರಿ//
ಸ್ತಯವೆಂಬರು ಕೆಲರು, ನ್ಯಾಯವೆಂಬರು ಕೆಲರು
ಧರ್ಮಜಾತಿಗಳೆಂಬ ಗೋಜಲೊಳಗೆ
ದಾರಿಗಾಣದೆ ದನಿಗೆಟ್ಟ ಆಂತರ್ಯ
ಮಳೆಗನಿಗೆ ಬಾಯ್ದೆರೆದ ನೆಲದ ಹಾಗೆ//
ಜೀವಸೃಷ್ಟಿ
ಮುಳ್ಳಬೇಲಿಯ ಬಳಸುವುದು ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಬಳ್ಳಿ
ನಿಸರ್ಗವು ಸಹಜತೆಯ ಸುಕೃತಿ
ಒಳಿತು ಕೆಡುಕಿನ ನಡುವೆ ಭೇದವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿ
ನರನ ನಡೆ ನರಳುವುದು ವಿಕೃತಿ//
ಪಶುಪಕ್ಷಿ ಕ್ರಿಮಿಕೀಟ ಜೀವಸೃಷ್ಟಿ
ಪೂರ್ಣತೆಯ ನಡಿಗೆಯಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಭಾಗಿ
ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥಕೆ ಅದನು ನಾಶಮಾಡದೆ
ಜೋತೆಸಾಗು ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ತಲೆಬಾಗಿ//
ಭೇದಭಾವಗಳಿಲ್ಲ ಅವನ ಸೃಷ್ಟಿಯಲಿ
ಕಣಕಣಕು ನಿಗದಿಗೊಂಡಿದೆ ಹೊಣೆ.
ಅರಳಿ ಬೀಗದು ಹೂವು ಕಾಯಾಗಲು
ಕ್ರಿಮಿಕೀಟಕಿಡಬೇಕು ಮಣೆ //
ಬೆಳಕು ತನ್ನಿರವನು ಜಗಕೆ ತೋರಲು
ದಾರಿಗಡೆತಡೆಯೊಂದು ಇರಲೇಬೇಕು
ಗೆಲುವು ಮುಮ್ಮೇಳವು ಮಿಂಚಲಲ್ಲಿ
ಸೋತವರ ಹಿಮ್ಮೇಳ ತೆರೆಯಾಗಬೇಕು.//
ಶ್ರುತಿಯ ಇಂಪಿಗೆ ಬೇಕು ಲಯದ ಮೇಳ
ಮೆಚ್ಚುಗೆಯೂ ಕೇಳುಗರ ಕರತಾಡನ
ಶ್ರುತಿಲಯವ ತನ್ನೊಳಗೆ ಮೇಳೈಸಿಕೊಂಡವನ
ಜೀವನವೆ ಅನುಕ್ಷಣವು ಸವಿಗಾಯನ//
ನೀರಿನೊಳಗೊಂದಾಗು..
ಒಂದಾಗಲಿಲ್ಲ ನೀರೊಳಗೆ ನೀನು
ಬರಿದೆ ಅಲೆದೆ ನದಿಯು ಹರಿದ ದೂರ
ಅರಿವಾಗಲಿಲ್ಲ ನೀರಿನೊಳ ಪುಳಕ
ಸಿಮ್ಮಿಹರಿವ ನೀರಿನಾಳ ಉತ್ಸಾಹ//
ಅಗಲವೆಷ್ಟೋ ನೀರಿನಾಳವೆಷ್ಟೋ
ಇಳಿಯಲಿಲ್ಲ ನಿನ್ನೆದೆಯ ಒಳಗೆ
ತೇಲಿ ದಡಸೇರುವ ಬಯಕೆಯಲಿ ಸಿಲುಕಿ
ಮೀನಾಗಲಿಲ್ಲ ನೀರಿನೊಳಗೆ//
ಅಡೆತಡೆಯ ಬಳಸಿ ಹರಿವ ನೀರು
ಪಾಚಿಗಟ್ಟಿದೆ ನಿಂತಲ್ಲೆ ನಿಂತು
ಒಂದಾಗಿಹರಿಯದೆ ನೀರೊಳಗೆ ನೀನು
ಅರಿವಾದೀತೆ ಬಾಳಿನರ್ಥವೆಂತು? //
'ಅಂತರ'
ಲೆಕ್ಕ ಇಡುವುದೇ ಹಕ್ಕಿ ತಾನೇರಿದೆತ್ತರವ
ನೆಲದಿಂದ ತಾ ನೆಗೆದ ದೂರ?
ಇಟ್ಟ ಅಡಿಗಡಿಗೆ ದಾಖಲೆ ಬರೆದೆನೆಂದು
ಬೀಗುವುದು ನರನ ಅಹಂಕಾರ//
ಕೋಗಿಲೆಯ ಇಂಪಿಗೆ ಸರಿಸಮವೇ ಇಲ್ಲ
ಹಾಡುವುದೇ ಮಾನ ಸನ್ಮಾನ ಬಯಸಿ ?
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಕಂಪಿಗೆ ಮೆಚ್ಚದವರಿಲ್ಲ
ಸೂಸುವುದೆ ವೆಚ್ಚವನು ಬಯಸಿ//
ಕಲಿತು ಬದುಕುವ ಪಾಡೊಂದು ನರನಲಿ
ಬದುಕ ಕಲೆಯಾಗಿಸುವ ಜೀವಸಂಕುಲವು
ಸೋಲುಗೆಲುವೆಂಬುದು ಹಗ್ಗದಮೇಲ್ನಡಿಗೆ
ಕಾಡಿದೆ ನರನನು ಬೀಳ್ವಭಯವು//
ನಿನ್ನೆ ನಾಳೆಗಳೇಕೆ ಕಾಡಿವೆ ಅವನನು
ಇಂದಿನಂದವನೇಕೆ ಹೊರದೂಡಿವೆ?
ಅಂದಿಗಂದೇ ಸಂದುವಂಥ ಬಾಳ್ವೆಯೇ ಅಂದ
ಕಾಣದಂತೇಕೊಂದು ಮಾಯೆ ಆವರಿಸಿದೆ?
- ಗಣೇಶ ಹೆಗಡೆ , ಜನವಿ ,ಗಾಳಿಬೀಡು
ಹೂವು
ಆ ಹೂವು ಈ ಹೂವು ತರತರದ ಹೂವು
ಬಗೆಬಗೆಯ ಬಣ್ಣಗಳು ಆಕಾರವು
ಹೂಮುಖದಿ ಮಿನುಗಿದೆ ಅದೇ ಅದೇ ತಿಳಿನಗು
ಅದಕೆ ಹೋಲಿಕೆಯೊಂದೆ ಬಿಡುಗಣ್ಣ ಮಗುವು//
ಗಿಡವಿರಲಿ ಮರವಿರಲಿ ಬಳ್ಳಿಯಿರಲಿ
ಹೂವಾಗಿ ನಗುವಲ್ಲಿ ಭೇದವಿಲ್ಲ
ಕೆಸರಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದರೂ ಶ್ರೀಪಾದ ಸೇರುವ
ಕಮಲಪುಷ್ಪಕು ಮಿಗಿಲು ಬಾಳ್ವೆಯಿಲ್ಲ//
ನಡುಊರೆ ಇರಲಿ ದಾರಿಕೊನೆಯೇ ಇರಲಿ
ರವಿಕಿರಣ ಸೋಕದ ದಟ್ಟ ಕಾನನವಿರಲಿ
ಅಂದವೆಂದವರಿರಲಿ ಅಂದಗುರುಡರೆ ಇರಲಿ
ಇಂದನೆಚ್ಚರಳುವ ನಿನ್ನ ಪರಿ ಎಮಗಿರಲಿ//
ಅರಳಿದಂದೇ ಬಾಡಿ ನೆಲಕೆ ಬೀಳುವುದು
ಬಹುಕಾಲದ ಬಾಳನಣುಕಿಸುವುದು
'ನಗುವೇ ಅಂದದ ಮರ್ಮ' ಜಗಕೆ ಸಾರಿ
ಬಂದ ಅಳಿಗಳಿಗೆ ಮಧುವನುಣಿಸುವುದು//
ಬಿಳಿಮಂಜು.
ಕನಸೇ ತುಂಬಿದೆ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ಬೇರೊಂದೇನೂ ಕಾಣಿಸದು
ಕಾಣಲಾಗದ ಆ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ
ಬೇರೊಂದೇನೂ ಸಾಧಿಸದು//
ಹಂಬಲತುಂಬಿದ ಎದೆ ತಾನು
ಬೇರೊಂದೇನೂ ಭಾವಿಸದು
ಭಾವವಿಲ್ಲದೆ ಬೆಳೆಸಿದ ಗಿಡದಲಿ
ಪ್ರೀತಿಯ ಹೂವು ಅರಳದು//
ನಾಳೆಯ ಹೆಜ್ಜೆ ಮನದಲಿ ಮೂಡಿ
ಇಂದಿನ ಕಾಲ್ಬುಡ ಕಾಣಿಸದು
ಹೆಜ್ಜೆಯನಿಡದೆ ಗೆಜ್ಜೆಯರಿಂಗಣ
ಬಾಳಿನ ಆಟದಿ ಕೇಳಿಸದು//
ಮರೆಯಾಗಡಗಿದೆ ಇಂದಿನ ಅಂದ
ನೆಲಕಾವರಿಸಿದೆ ಬಿಳಿಮಂಜು.
ಬಾರದೆ ರವಿಕಿರಣ ಕರಗದೆ
ಮೂಡದು ಇಬ್ಬನಿ ಇಂದು//
ಒಡೆಯನು ಯಾರು?
ತೋಟದ ಹೂವಿಗೆ ಒಡೆಯನು ಯಾರು?
ಮಾಲಿಯೋ ಮಾಲಿಕನೋ ಗೊಂದಲವು
ಹೂವನು ಕೇಳಲು ಹೇಳಿದ ಮಾತು
ತನ್ನೊಡೆಯನು ಶ್ರೀ ಹರಿಯೆಂದು//
ಮಾಲೀಕ ಸುರಿಸನು ಮಾಲಿಯೂ ಹರಿಸನು
ಆಗಸದಿಂದ ಜಲಧಾರೆ.
ಬೇರನು ಕರೆದು ಉಣಿಸಿತು ನೆಲವು
ಹರಸಿತು ನೆಲವು ಮನಸಾರೆ//
ಬೆಳಕನು ನೀಡಿ ಬೆಳೆಸಿದನವನು
ಆಗಸಕೊಡೆಯನು ಆ ರವಿಯು
ಹೂವಿನ ಅಂದವ ಮೆಚ್ಚಿ ದೂರದೆ
ಹಾಡುತ ನಿಂತನು ಈ ಕವಿಯು//
ಮಾಲಿಕತ್ವವು ಯಾರದೂ ಅಲ್ಲ
ನಾನಾಗಿಯೇ ನಾ ಅರಳಿಹೆನು
ಪ್ರತಿಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಆರದ ನರನು
ಸೋತರೂ ಹಮ್ಮಲಿ ನರಳಿಹನು. //
ತಬ್ಬಿ ಬೆಳೆಯಲೊಂದು ಮರವು
ಸಿಕ್ಕಿತೆಂದು ಬಳ್ಳಿ ತಾನು
ಬೇರ ನಂಟ ಮರೆವುದೆ?
ಬಾಳಬಳ್ಳಿ ಹಬ್ಬಿ ನಗಲು
ಒಲುಮೆ ಕೈ ಹಿಡಿದಿರಲು
ಕರುಳಬಳ್ಳಿ ಮರೆವುದೆ?//
ಬಣ್ಣದ ಮಳೆಬಿಲ್ಲು ಅಲ್ಲಿ
ಕಟ್ಟಿ ಬಾನಿಗೆ ತೋರಣ
ಕನಸುಗಣ್ಣ ತುಂಬದೆ?
ರೈತನೆದೆಯ ಕನಸಿಗೆ
ಹಸಿದ ನೆಲದ ಮನಸಿಗೆ
ಸುರಿದು ತಂಪನೆರೆವುದೇ?//
ಹೊಸಬಾಳ್ವೆಯ ಕಟ್ಟಲೆಂದು
ಹಸೆಮಣೆಯನೇರಿ ನೀರೆ
ತವರ ಹಾದಿ ಮರೆವಳೆ?
ಕರುಳ ಕುಡಿಯುಬೆಳೆಬೆಳೆದು
ತಾನೇ ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಲು
ಕರುಣೆ ಮೂಲ ಆರುವುದೇ?
ರಥವನೇರಿ ಹೊರಟ ದೇವ
ಪಥದ ವೇದಘೋಷ ಕೇಳಿ
ಮರಳಿ ಗುಡಿಗೆ ಬಾರನೇ?
ನಿಜದ ಮೂಲ ಅವ್ಯಕ್ತ
ಕರುಣೆನೆಲವು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತ
ದೃಷ್ಟಿಯಿಚ್ಛೆಗೆ ತೋರದೆ?
* ನೀರು *
ಆಗಸಕೆ ಹಕ್ಕಿದೆಯೆ ನೀರಮೇಲೆ?
ಹುಟ್ಟಿದ ನದಿಯು ಗಿರಿಯ ಮಗಳೆ?
ಹರಿವ ನದಿಯಾದೀತೆ ದಡದ ಪಾಲೇ?
ನೀರೇನು ಸಾಗರಕೆ ಸೇರಿದವಳೇ?//
ನೀರಿಗಿಲ್ಲ ಜಾತಿ ನೀರಿಗಿಲ್ಲ ಕುಲವು
ನೀರಿಗಿಲ್ಲ ಒಂದೆ ಆಕಾರವು
ನೀರಿಗಿಲ್ಲ ಒಂದೆ ನೆಲೆಯು ಜಗದೊಳಗೆ
ನಿಂತಲ್ಲೆ ನಿಲ್ಲದ ನೀರ ಹರಿವು //
ನೀರು ಎಲ್ಲರ ಜೀವ, ಚಲನೆ ನೀರಿನ ಜೀವ
ನಿಂತರೆ ನಿಂತಿತು ನೀರಿನುಸಿರು
ಬಂದುಸೇರುವುದಾಗ ಲೋಕದ ಕೊಳೆಯು
ತಿಳಿನೀರಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಸರು. //
ಕೊಡದಲ್ಲಿ ಇರುವಾಗ ಕೊಡದಂತೆ ನೀರು
ಅಳೆವವನ ಗೆಲುವು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸೇರು
ಯಾರಿಗೂ ಒಳಪಡದ ನೀರಿನದೆ ಗೆಲುವು
ನೀರಾಗಿ ಹರಿಯಲಿ ಬಾಳ ಒಲವು//
-ಗಣೆಶ ಹೆಗಡೆ, ಜನವಿ, ಗಾಳಿಬೀಡು